<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/6430580?origin\x3dhttp://godsaga.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

fimmtudagur, febrúar 5

elskurnar mínar....
Um leið og ég þakka fyrir framúrskarandi móttökur langar mig að impra á því að ég er bara venjuleg manneskja. Ég skil vel að þið viljið öll fá eiginhandaráritanir, fá að snerta mig, heilsa mér á göngunum og þar fram eftir götunum. Ég opnaði þetta blogg í raun svo að þið gætuð hætt að hringja í mig dag og nótt til þess eins að anda í símann. Ef ykkur finnst tilveran tómleg, komiði í heimsókn á síðuna mína: godsaga.blogspot.com.

En svo að ég fari út í aðra mikilvægari sálma.....
Ef þið eigið góðar sögur sem þið viljið deila með heiminum, endilega sendið mér þær í síma: waynesworld@cutey.com

Takk kærlega fyrir mig.
ykkar einlæg,
Aldís pæja.

Aldís skrifaði sögu klukkan 09:16

Comments: Skrifa ummæli