<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/6430580?origin\x3dhttp://godsaga.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

mánudagur, febrúar 9

Jájájájájá...má til með að muna: Þessi saga var saga sem ég varð að segja Veru en mér fannst hún ekkert smá skemmtileg:

Ég var að gera tímaritgerð í ensku (enska er svo fyndin!) og ég var Næstum því búin að skrifa: "And the question that´s on everybody´s mind is......How does it work"

Sá sem veit afhverju þetta er fyndið fær sérstakan sess í hjarta mínu. Vera, þú ert samt og verður alltaf heiðursfélaginn þar!

Aldís skrifaði sögu klukkan 23:16

Comments: Skrifa ummæli